چکیده:
وجود رابط در کلمات فلاسفه سه اصطلاح دارد: اصطلاح اوّل وجود رابط در قضایاست، که در مقابل وجود محمولی قرار دارد و از سنخ مفاهیم حرفی در مقابل مفاهیم اسمی است. مفاهیم اسمی مفاهیمی‌اند که به تنهایی و بدون احتیاج به مفاهیم خارج از ذات خویش تصوّر شدنی‌اند و مفاهیم حرفی مفاهیمی‌اند که به تنهایی تصوّرشدنی نیستند. اصطلاح دوّم عبارت از وجود فی‌نفسه لغیره است که حیثیّت «فی‌نفسه»ی آن بعینه همان حیثیّت «لغیره»ی آن می‌باشد. اصطلاح سوّم وجود رابط در مقابل وجود مستقل در مباحث علّت و معلول است. اصطلاح سوّم جزء ابتکارات صدرالمتألهین است. مطابق اندیشه ایشان، وجود ممکنات عین فقر و ارتباط به علّت‌اند و از سنخ وجود رابط قلمداد می‌شوند. در مقابل، غالب فلاسفه وجود ممکنات را مرتبط با علّت دانسته، آنها را از سنخ وجود رابطی می‌دانند. نوشتار حاضر به تبیین اصطلاحات سه‌گانه فوق به‌ویژه تبیین وجود رابط در حکمت متعالیه می‌پردازد.

دانــلود