چکیده:
سرگرمی مدرن، سنتی و اسلامی دارای نقاط اشتراک و افتراقی هستند که باید مرز آنها با هم هویدا شود تا بتوان احکام اسلامی پیرامونِ آن را دریافت. پژوهش پیشِ‌رو با روش توصیفی تحلیلی، در پی روشن ساختن پنداره‌های فراغت و سرگرمی از دیدگاه اسلامی است.از دیدگاه اسلامی در پنداره‌ی سرگرمی حالت نفسانی و گذران اوقات فراغت وجود دارد که به‌گونه‌ای اختیاری (فعالانه یا منفعلانه) بدون شأنیت انتفاع بردن صورت می‌گیرد و ازآنجاکه انسان تا زمانی که عقل و اختیار و آگاهی و قدرت داشته باشد، مسئولیت نیز دارد، سرگرمی بایسته‌ی رهایی از وظایف اساسی خانوادگی، فرهنگی، اجتماعی و مذهبی انسان نیست. در بن‌مایه‌های اسلامی برخی واژه‌ها مانند لهو و لعب با سرگرمی قرابت مفهومی دارند. در فرهنگ وحیانی لهو مؤلفه‌های مفهومی سرگرمی را دارد؛ افزون بر آنکه به‌خودی‌خو امر ناروایی نیست. لعب نیز دربرگیرنده‌ی برخی عناصر مفهومی سرگرمی است و از دیدگاه اسلامی لعب به‌خودی‌خود نکوهیده نیست. پنداره‌ی لغو؛ اما به‌خودی‌خود دارای بار مفهومی منفی بوده، سرگرمی ناروا از مصادیق آن به شمار می‌آید

دانــلود