چکیده:
: این مقاله، گزارشی از قاعدة «المیسور لایسقط بالمعسور» و مفاد آن در فقه شیعه و عامه و حقوق ایران است. قاعدة مزبور هر چند مفهومی پردامنه دارد، اما در عمل مورد بی‌مهری قرار گرفته و در مواردی هم که مورد استفاده قرار گرفته فقط به عنوان یک موید ـ و نه بیشتر ـ به آن نگریسته شده، تا جایی که قاعده‌ خواندن آن در فقه مورد تردید قرار می‌گیرد.
این قاعده در فقه امامیه مستندات محکمی ندارد و گروهی از فقهای شیعه این قاعده را به برکت شهرت مورد اطمینان خویش قرار داده‌اند، تا جایی که اگر این شهرت نبود شاید این قاعده را فقط در کتب اهل‌سنّت می‌یافتیم.
در کنار توصیف قاعده، نقد و نظرهای مولف نیز از نظر خواننده می‌گذرد.

دانــلود