چکیده:
اخلاق و تربیت اخلاقی همواره موردتوجه اندیشمندان و علمای مختلف در
سراسر جهان بوده است. ازاین‌رو، پژوهش حاضر باهدف استخراج آرای تربیت و تبیین وجوه
اشتراک و افتراق دو متفکر بزرگ اسلامی ابو حامد غزالی و مهدی نراقی درزمینهٔ مبانی
تربیت اخلاقی به‌منظور بهره‌گیری در دینی‌سازی تعلیم و تربیت است. تحقیق این پژوهش تحلیل تطبیقی و
به‌صورت اسنادی است. جمله یافته‌های تحقیق این است که هر دوعالم
دینی بر اساس آموزه‌های دینی در پی عرضه نظام دینی
تربیت هستند و دیدگاه‌های آنان در زمینه‌های مختلف
ازجمله مسائل مربوط به تعلیم و تربیت کاملاً برآموزه‌های دینی
مبتنی است. وجوه اشتراک
خاصی در مبانی تربیت اخلاقی از منظر غزالی و نراقی وجود دارد که؛ مرکب بودن انسان؛
پاک بودن سرشت انسان؛ تدریج؛ تغییرپذیری اخلاق؛ تأثیر شرایط از مهم‌ترین و اساسی‌ترین
مبانی تربیت اخلاقی از منظر هردو دانشمند است. در مبانی و پیش‌فرض‌های
تربیت اخلاقی بین این دو اندیشمند تفاوت مبنایی شاخصی وجود دارد. اشعری مسلک بودن
غزالی منجر به ارائه تفکر و بینش متفاوت در مباحث تربیت اخلاقی وی گردیده است. عدم
تمسک به روایات اهل:و رویکرد جبری داشتن در امور از این جمله است. در مبانی تربیت اخلاقی غزالی، روح تصوف حاکم است
و گاهی جنبه عقلی و فلسفی دارد اما نراقی در مبنای تربیت اخلاقی جنبه عرفان و عملی
اخلاق را رعایت نموده است.

دانــلود