چکیده:
زندگی انسان و چگونگی و هست و بایدهای آن، همواره یکی از بزرگترین دغدغدغه‌های انسان شناسان، حکیمان و در رأس همه آنان پیامبران الهی و اوصیای آنان بوده و اصولا هدف از فرستادن پیامبران و انزال کتب، راهنمایی و ایصال انسان به زندگی و الا و هدفی اعلا بوده است. ضرورت تفسیر و توجیه صحیح حیات انسانی و هماهنگ ساختم دو قلمرو زندگی انسان آنچنان که هست و آنچنانکه باید باشد - در تمامی شئون و ابعاد آن، همسان ضرورت وجود خود انسان است. لزوم عبور انسان از مرحله حیات طبیعی حیوانی به حیات اعلای انسانی و حرکت به سوی هدف والای زندگی - که همانا رسیدن به جاذبه ربوبی و لقاء الله است - مقصود اصلی آفرینش انسان تلقی می گردد. در قرآن و سخنان معصومین(ع) - خصوصا نهج البلاغه - تفسیر و توجیه زندگی انسانی و ارائه راه کارهای منطقی در جهت تحول و حرکت تکاملی انسان و ورود وی به حیات طیبه، به طور کاملا بنیادین و اصیل، توضیح داده شده و مورد توجه قرار گرفته است. از طرف دیگر، علما جعفری(ره) دارای دیدگاههای جامع، ارزشمند و نوین در موضوعات مختلف دینی، فلسفی، کلامی، فقهی و انسان شناسی است که موضوع حیات معقول از جمله ابتکارات ایشان در جهت تفسیر صحیح حیات انسانی میباشد. حیات معقول، نگرشی عقلانی و فلسفی به حیات طیبه است که مبتنی بر شناخت معقول از انسان و ابعاد وجودی و استعدادهای بالقوه و بالفعل وی میباشد. حیات معقول در مسیر تکامل انسان تمامی شئون زندگی انسان اعم از فردی، اجتماعی، اقتصادی، سیاسی و فرهنگی را جهت میبخشد؛ بنابراین در پژوهش حاضر با تکیه بر دیدگاههای علامه جعفری در آثار متنوع ایشان - خصوصا مجموعه ارزشمند ترجمه و تفسیر نهج البلاغه - نخست حیات انسانی و ارزش والای آن و حیات معقول و حیات طبیعی و رابطه این دو با هم مورد بحث قرار گرفته است و بعد از بررسی حیات طیبه در آینه آیات و روایات، به ارتباط آن با حیات معقول پرداخته شده و این نکته مورد توجه قرار گرفته است که در حیات معقول، عقل، وحی و عرفان با هماهنگی هم، حیات طیبه را به صورت معقول، مشروع و کاربردی در تمام شئون بشری به جریان میاندازد. سپس جایگاه انسان به عنوان رهرو طریق حیات معقول، توصیف و راههای تکامل انسان در حیات تکاملی و معقول تبیین شده است در ادامه، انسان کامل از منظر حیات معقول و عرفان مثبت اسلامی - که مبتنی بر قرآن و نهج البلاغه است - مورد توجه قرار گرفته است. آنگاه گستره حیات معقول شامل اخلاق، تعلیم و تربیت، حکومت و سیاست، حقوق، اقتصاد، روابط اجتماعی، هنر، فرهنگ و تمدن به طور کلی تشریح شده است. سرانجام اهداف نسبی زندگی انسان، تبیین و هدف نهایی و اعلای حیات معقول از دیدگاه قرآن و نهج البلاغه، بازگو شده است. در این پژوهش کلمات کلیدی چون، انسان، حیات، حیات طبیعی، حیات معقول و طیبه، هدف زندگی، محور مباحث را تشکیل میدهد.

برای این سند علمی فایلی وجود ندارد