چکیده:
«متاورس» یا فرا‌جهان، مفهومی گسترده از نسل بعدی اینترنت با محیطی سه‌بعدی و غیرمتمرکز است که افراد می‌توانند در کنار دارایی‌های دیجیتال به‌وسیله توکن‌های غیرمثلی، با مالکیت کامل، بازی کنند، خرید و فروش انجام دهند و فارغ از هرگونه کسب جواز، به‌صورت برون‌منطقه‌ای به خدمات و محصولات دسترسی داشته باشند. با این فرض و با توجه به شرایط سیاسی- اقتصادی و تحریمی که موجب انسداد و ممنوعیت انتقال هرگونه سرمایه به کشور می‌شود و از طرفی با توجه به تملیکی‌بودن عقد بیع که اثر آن، یعنی انتقال مالکیت، هم‌زمان و با انعقاد عقد حاصل می‌گردد، پرسش‌هایی را به ذهن متبادر می‌سازد که اولاً تحریم‌ در این فضا می‌تواند به‌مثابه تلف در «قاعدۀ تلف» قلمداد گردد؟ ثانیاً دیگر شرایط تحقق بیع از جمله عینیت مبیع و مصداق عملی قبض در این فضا چگونه توجیه‌پذیر است؟ نوشتار توصیفی- تحلیلی پیشرو با ارائه و تحلیل قاعدۀ تلف، تحریم‌ها را مصداق واژۀ تلف در قاعدۀ مذکور می‌داند، به‌گونه‌ای که تألف قهری و عامل اضرار را معطوف به شخص خاصی نمی‌توان دانست تا در‌نتیجه او را به تأدیه اجبار کرد و در‌نتیجه بیع منفسخ و خسارت متوجه‌‌ بایع خواهد بود؛ همچنین مطابق مفاد قاعدۀ‌‌ تلف، تمامی شرایط یک بیع صحیح در بستر متاورس، موجود است و می‌توان قاعدۀ تلف را به فضای متاورس تسری داد.

دانــلود