چکیده:
این مقاله برآن است تا با نشان‌دادن جایگاه محوری ولایت در تفسیر وپاسداری کلام خداوند  ازفهم‌های غیراصیل و کژروی‌ها؛ جریان امامت و استمرارسیره و سنّت نبوی در گفتار ائمه (ع)،رابه عنوان مکمل گرایش به روش تفسیر قرآن‌به‌قرآن در میان تفاسیر شیعی معرفی کند که با پدید­آمدن شرایط جدید و نیازهای فکری جامعه، با کاربردی کردن این روش جلوه­ های بیشتری از آن به منصه ظهور می رسد.  درمیان تفاسیر شیعه بارزترین نمونه­ ی تفسیری شیعی ، که گسترۀ بیشتری از گونۀ تفسیر قرآن ‌به ‌قرآن را به کار برده است،  التبیان فی تفسیر القرآن اثر شیخ طوسی (460-385ق) است. در میان مفسران متأخر نیز نمونۀ  بارز این بهره‌گیری از مسیر ولایت را می‌توان در المیزان فی تفسیر القرآن از علامه سیدمحمدحسین طباطبائی مشاهده کرد که در پاسخ به نیازهای فکری عصر حاضر تجلی بیشتری یافته است.

برای این سند علمی فایلی وجود ندارد