چکیده:
معنای اصلی واژه دِین، کرنش و پیروی از مقرراتی مشخص است، معانی دیگر آن از مصادیق معناى یاد شده‌اند. در قرآن کریم دین در معانی طاعت و انقیاد ، جزا و مقررات وسنتها به کار رفته است. تصدیق قلبی و زبانی آورده های انبیا، ایمان نام دارد و در افراد مختلف به نسبت عوامل گوناگونی که در ایجاد و تقویت آن نقش دارند، درجات مختلفی دارد، اما اینکه چه اصول و راهکارهایی سبب تقویت ایمان و باورهای دینی می شود جای بحث و بررسی دارد. بررسی آیات قرآن در ارتباط با فطریات انسان و نیز توجه به آموزه های مشترک انبیا به ویژه آموزه های اسلام در رابطه با دینداری نشان می دهد که روشهایی سبب تقویت دینداری می شود که حس حقیقت جویی و پرسشگری انسان را اقناع کند و با فطرت کمال طلبی و خداجویی انسان هماهنگ باشد و افزون بر آن از مهارتهای مختلف ابلاغ پیام، مانند بیان رسا و روشهای زیبا و جذاب بهره گرفته، تواناییها و انتظارات مخاطب را در نظر بگیرد و از سخت گیری و قرار دادن مکلف در تنگنا بپرهیزد و به تناسب شرایط متفاوت، انعطاف پذیر بوده و در یک کلام آسان گیر باشد .

برای این سند علمی فایلی وجود ندارد