چکیده:
 تشبیه و تنزیه دو واژة متداول در فرهنگ اسلامی است، اما ابن‌عربی طبق مبانی خاص خود، به‌ویژه وحدت وجود، تفسیری تازه از آن ارائه می‌دهد و معرفت صحیح خدای تعالی را در جمع میان تشبیه و تنزیه می‌یابد و براساس این الگوی معرفتی جدید به جمع میان نصوص به ظاهر ناسازگار دینی در زمینة اسماء و صفات خدای متعال می‌پردازد. در این مقاله، ضمن تبیین دیدگاه ابن‌عربی در این باره لوازم الهیاتی نظریه او تبیین می‌گردد.

دانــلود