چکیده:
تصور عمومی آن است که عدالت اجتماعی تعبیر دیگری از عدالت توزیعی است و از دوران باستان ایدة عدالت توزیعی وجود داشته‌است؛ پس طرح ایدة عدالت اجتماعی امر نوپدیدی نیست و صرفاً ترکیب زبانی جدیدی برای همان محتوای شناخته‌شدة قدیمی است. مقاله حاضر می‌کوشد با نگرش تحلیلی نشان دهد که اولاً خود عدالت توزیعی در بستر تاریخ دچار تطوّرات مفهومی و محتوایی شده‌است و ثانیاً ایدة عدالت اجتماعی در دوران معاصر فراروی آشکاری از حریم دغدغه‌های عدالت توزیعی دارد و نسبت میان این دو عموم‌و‌خصوص ‌مطلق است. هر تلقی‌ای از عدالت توزیعی گونه‌ای نظریة عدالت اجتماعی است، اما برخی نظریه‌ها در باب عدالت اجتماعی را نمی‌توان به عدالت توزیعی فروکاست. قرائت‌پذیری عدالت اجتماعی و فرهنگ‌پیچ بودن آن نکتة مهم دیگری است که در مقاله حاضر مورد تأکید قرار گرفته‌است.

دانــلود