چکیده:
در این نوشتار، ابتدا برای واقعیت پدیدار، هفت ویژگی بر اساس دیدگاه‌های فلسفی هوسرل بیان می‌گردد. پس از آن، روش پدیدارشناسی‌ای که هوسرل متناسب با ویژگی‌های پدیدارها به‌کار می‌گیرد تا آنها و ذات آنها را بشناسد، صورت‌بندی شده و ابعاد و مراحل این روش تبیین می‌شود. در ادامه چهار ویژگی‌ای که فلسفه صدرالمتالهین برای پدیدارها قائل است، ذکر می‌گردد و سپس روش پدیدارشناسی‌ای که می‌تواند پدیدارها را - با تعریفی که فلسفه متعالیه از پدیدار ارائه می‌دهد - توصیف کند، از فلسفه متعالیه استنباط می‌شود و در نهایت مراحل و ویژگی‌های متفاوتی که این روش بر اساس فلسفه متعالیه پیدا کرده و از روش پدیدار‌شناسی هوسرل متمایز می‌گردد، تبیین شده و به توانایی‌های پدیدارشناسی بازسازی شده بر اساس فلسفه صدرالمتالهین اشاره خواهد شد.

دانــلود