چکیده:
ابوالحسن مسعودی (280 - 346ه) هر چند در تاریخ و جغرافیا مشهور است، برای نخستین بار به پدیده‌های سیاسی به ویژه جامعه و دولت و اصول و قواعد کلی رشد و تعالی جامعه و یا شکست و اضمحلال آن با نگرش تجربی می‌پردازد. وی با وارد ساختن اصل «عبرت» در حوزه معرفت سیاسی، جوامع و دولت‌ها را به شناسایی علل موفقیت و کام‌یابی جوامع متمدن و دولت‌های پایدار توجه می‌دهد تا دچار فرسودگی زودرس نشوند؛ توصیه‌ای که جوامع و دولت‌ها همواره بدان محتاج‌اند. اثر حاضر اندیشه سیاسی این عالم بزرگ را در شش فصل بررسی می‌کند: اوضاع سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و زندگی‌نامه، مبانی فکری و روش‌شناسی، سیاست‌شناسی، عوامل ثبات و پایداری، آسیب‌شناسی دولت، مردم‌شناسی و طبقه‌بندی اجتماعی مسعودی از جوامع گذشته.

برای این سند علمی فایلی وجود ندارد