چکیده:
گروهی از پژوهشگران معتقدند صدرالمتألّهین هیچ نکته جدیدی بر مباحث سیاسی فارابی و ابن سینا نیفزوده, شمار دیگری بر این باورند که او صرفاً به بسط مباحث مجمل و مبهم فارابی اکتفا کرده است. در اثر حاضر استدلال شده است که با طرح حکمت سیاسی متعالیه دور جدیدی در اندیشه سیاسی شیعه آغاز شد که نشان دهنده چالش و نزاع بیش از پیش میان سیاست دینی و نظم سلطانی بود و زمینه را برای تحقق علمی و عملی حکومت دینی, در ادوار بعدی, فراهم کرد. این اثر تا کنون موفقیت‌هایی را در کارنامه‌ی نویسنده ثبت کرده است؛ از جمله به عنوان کتاب سال دانشجویی؛ کتاب سال حوزه و برگزیده کنگره دین پژوهان معرفی شده است. بحث ابتکاری حکمت سیاسی متعالیه برای نخستین‌بار در این اثر آمده است.

برای این سند علمی فایلی وجود ندارد