چکیده:
فخرالمحققین (682 ـ 771 هـ . ق) سیاست را به معناى نظام مشارکت فرد با سایرین تلقى کرده و نیاز به قانون و شریعت الهى را براى برقرارى نظم مطلوب، ضرورى دانسته و از این زاویه، ارتباط وثیقى بین دین و سیاست برقرار مى‏سازد. این ارتباط در عصر حضور، تنها امامان معصوم را شایسته حکومت دانسته و در عصر غیبت، فقیهانِ واجد شرایط را با عناوین «ولىّ‏المسلمین» و «من له الولایة» داراى همان اختیارات حکومتى دیده و ریاست عمومى آنان را ضرورى فرض مى‏کند. اثر حاضر، اندیشه سیاسی وی را در این فصل‌ها می‌کاود: زندگی و زمانة او، مبانی و کلیات. هم‌چنین نظام سیاسی، ارکان حکومت اسلامی، سیاست داخلی و خارجی حکومت اسلامی از نگرگاه فخرالمحققین.

برای این سند علمی فایلی وجود ندارد