چکیده:
مکتب تفکیک، بر این باور است که شناخت عقلانى و عرفانى را باید از شناخت دینى «تفکیک» نمود و دین را به دور از یافته‏هاى این دو نگرش و به شکلى «خالص» دریافت. ادعاى مدافعان این مکتب آن است که خود به حقایق وحیانى دست یافته‏اند و از این منظر به نقد فلسفه و عرفان مى‏پردازند تا حریم دین را از آنها بپیرایند. این نوشته به بررسى این ادعا پرداخته و کوشیده است ناکارآمدى آن را در نظر و عمل نشان دهد و قوّت ادعاى «خلوص» را محک بزند

برای این سند علمی فایلی وجود ندارد