چکیده:
گروهی موسوم به مکتب تفکیک اعتقادشان بر آن است که استفاده از ادله فلسفی و عقلی در باورهای دینی و کسب معرفت های وحیانی جایز نبوده، آموزه های فلسفی را دست ساز بشر دانسته، نطاق آن را برای اثبات آموزه های اعتقادی و وحیانی ناکافی می دانند و تفکیک این دو ساحت را واجب می شمارند.برخی از معتقدان این مکتب بر خلاف آراء حکما و فلاسفه مدعی تفکیکی بودن فارابی، ابن سینا، خواجه نصیرالدین طوسی و ملاصدرا در معاد جسمانی می باشند.نویسنده در این کتاب تلاش کرده است ادعا، ادله و شواهد آن ها را مورد ارزیابی قرار داده و مدعای ایشان را با ترازوی نقد و ارائه مستندات، بررسی نماید.

برای این سند علمی فایلی وجود ندارد