چکیده:
امیرالمومنین علی (ع) شخصیت مورد احترام عموم امت اسلامی است و حتی خارج از جهان اسلام نیز دارای هوادارانی است که او را به حد اعشق دوست دارند. علمای اسلام در مذاهب مختلف به فضایل و سوابق درخشان او معترفند. البته همیشه عده ای با تصبات مذهبی و ملاحظات فرقه ای سعی در پنهان کردن یا انکار فضایل او داشتند اما نمی توان آفتاب را از دیدگان مخفی نمود. آنچه ما در این تحقیق به دنبال آن بودیم بررسی نگاه علمای اهل سنت در دوران معاصر به امیرالموممنین(ع) و ترسیمی است که ایشان از حضرت برای مخاطبان خود داشته اند. بدیهی بود که بررسی همه نظرات و شخصیتها از توان این تحقیق خارج است فلذا نیاز بود تا هم در افراد و هم در مورد آثار مورد مططالعه یک محدوده ای قائل شویم. برای این منظور تمرکز را در این بررسی متوجه سه نفر از علما نمودیم.: آلوسی، سید قطب و طنطاوی. البته هر کدام از این سه دارای تالیفات متعددی هستند که باز در این جا تحقیق را روی اثر تفسیری آنها متمرکز کردیم. شیوه کار نیز به این ترتیب بود که که سعی شوده هر گونه اظهار نظری را که ایشان در مورد امیرمومنان در اثرشان موجود است احصاؤ و سپس به ترتیب موضوع، دسته بندی و در نهایت نتیجه گیری شود. روش این تحقیق توصیفی است و درصدد تبیین نگاه نویسنده مورد نظر به امیر مومنان و تصویری که او برای مخاطب در اینباره ترسیم می نماید، می باشد. نتیجه این تحقیق علاوه بر تبیین نوع نگاه این سه دانشمند شاخص عالم اسلام به امیر المومنین (ع) دربردارنده سبک پرداختن آنها به این موضوع نیز هست. روش آلوسی بیشتر ایجاد تشکیک در فضایل یا شریک سازی در وقایع است که امیرمومنان در آن نقش داشته است و ا ز فضایل ایشان محسوب می گردد. روش سید قطب و طنطناوی نیز بیشتر بر محور نگفتن است به این معنا که از اصل مسائل را بیان نمی کنند تا بعد مجبور به انکار و استدلال و پاسخ باشند.

برای این سند علمی فایلی وجود ندارد