چکیده:
مساله حجاب نورانی و ظلمانی در یکی از ارکان عرفان توحیدی یعنی قرب الی الله مد نظر قرار می گیرد. زیرا قرب الی الله در تمامی ذرات کائنات سریان دارد. ولی در مسیر این قرب موانع و حجابهایی وجود دارند که برخی نورانی و برخی ظلمانیند. این مساله از نظر دو عارف بزرگ و نامدار، حضرت اماما خمینی و محی الدین عربی یعنی پدر عرفان نظری مورد بررسی و ملاحظه قرار گرفته است که با وجود اینکه هر یک نظرات خاص مربوط به خود را در مباحث عرفانی دارند ولی در اصل بحث و عمده مطالب متفق النظرند. برای درک بهتر مبحث حجاب مباحث وحدت وجود و تجلی و ظهور بسیار ضروری است. زیرا در این ساحت فکری است که عارفان محقق به بحث از حجب پرداخته اند. و برای شناخت حجابهای نورانی و ظلمانی مصادیق متعددی ذکر شده است که هر یک به لحاظ و اعتبار خاصی بیان شده است. ابن عربی در یکی از لحظات حجابهای ظلمانی را عالم جسمانیت دانسته و حجابهای نورانی را ماورای طبیعت معرفی کرده است و ذاتاحدیت در این حجب مستور است. امام خمینی به یک لحاظ دیگر گفته است حجب نوریه عبارت است از حضرات اسمایی است و حجب ظلمانی اعیان ثابته در نشئه علمیه و احدیت است. مصادیق دیگری هم از سوی ابن عربی و هم از سوی حضرت امام بیان شده است که در این پایان نامه ذکر شده است. بنابراین رفع و خرق حجاب ها برای قرب الی الله ضروری است و این کشف حجاب آثاری دارد که باعث می شود انسان حقایق الهی را درک کند و هر چه حجاب های بیشتری را خرق کند به مراتب بالاتری از از قزرب الی الله می رسد که نهایت قرب الی الله رسیدن به مقام خلیفه الهی و حقیقت محمدیه صلی الله علیه و اله و سلم است.

دانــلود