چکیده:
مسئله صرابطه عقل و دین ، یکی از مباحث مهم جهان اسلام و مسیحیت به شمار میآید که همواره معرکه آراء متفکرین بوده و به شکل‌های گوناگون، در حوزه‌های متفاوت فکری با عنوان‌هایی همچون صرابطه عقل و وحی ، صرابطه عقل و ایمان و صرابطه عقل و دین مطرح گردیده است. در میان اندیشمندان مسیحی، صسورن کییرکگور ، ایمان‌گرایی و مخالفت با عقل را به شیوه افراطی، پایه ریزی نمود، در میان اندیشمندان شیعی نیز صملا محمد امین استرابادی ، نحله اخباریگری را تاسیس کرد. بنیان فکری هر دو مکتب، بر مخالفت با عقل و کوتاه نمودن دست آن از دخالت در دین، طرح‌ریزی گردیده است. به نظر کییرکگور؛ اساس دین، شورمندی است و شورمندی دینی با عقل و تحقیقات آفاقی در تضاد است، اما استرابادی شان عقل را پایین‌تر از دین و دخالت در احکام آن میداند. کییرکگور قائل به عقل ستیزی گزاره‌های دینی است، همچنین میگوید: تکیه بر عقل و عقلانی کردن آموزه‌های دینی، باعث زوال دین میگردد. استرابادی میگوید: دخالت دادن عقل، تکیه بر قیاس و به طور کلی، وارد شدن اصطلاحات اصولی، باعث تحریف دین گردید. استرابادی و کییرکگور با دخالت دادن عقل در دین مخالفت کردند با این تفاوت که کییرکگور در باب اثبات، تبیین و دفاع از گزاره‌های دینی، عقل‌ستیز است ولی استرابادی، داده‌های عقل در امور ضروری و بدیهی دین را میپذیرد و در سایر گزاره‌های دین، قائل به خردگریزی آن‌ها است. کلیدواژگان : ملا امین استرابادی، کییرکگور، عقل، دین، ایمان‌گرایی، اخباریگری، عقل و دین

برای این سند علمی فایلی وجود ندارد