چکیده:
بررسی سرشت ادراکات اعتباری و تفاوت‌های آن با ادراکات حقیقی، بحث جدیدی در معرفت شناسی اسلامی است که اول بار توسط مرحوم آیة الله طباطبایی مطرح شد. علامه طباطبایی با ابداع تفکیک مفاهیم اعتباری، گام بزرگی در جهت شناخت امور اعتباری و به تبع آن علوم قراردادی برداشت و حوزه اعتبارات خود را به مباحث انسان شناسی، علم اخلاق، فلسفه اخلاق، جاکعه شناسی و غیره گسترش داد و نتیاج توجیه برانگیزی را از آن برگرفت. اما با توجه به اینکه مساله ادراکات اعتباری جزیی از معرفت شناسی علامه طباطبایی است و علامه در خلال مباحث معرفتی خود به آن دست یافت، مهم ترین هدفی که از طرح این مطلب داشت مسلما هدفی در حوزه معرفت و معرفت شناسی بوده است علامه با طرح این مبحث یک نوع رئالیسم جدید را معرفی کرد، چرا که اعتباریات صرفا ساخته ذهن نیستند بلکه متکی بر حقایق بوده و آثاز واقعی به دنبال دارند؛ لذا عالم واقع دو لایه دارد: یک لایه حقیقی و یک لایه اعتباری، که بر این مبنا ادراکات هم دو دسته می شوند، حقیقی و اعتباری. رئالیسم علامه بر اساس مبحث اتباریات، از مسائل ممی است که در این پژوهش مورد توجه و بررسی قرار گرفته است. به علاوه همچنان که در مقدمه کتاب اصول فلسفه و روش رئالیسم آمده است علامه با طرح مباحث این کتاب، و از جمله بحث اعتباریات، قصد پاسخ گویی به مکتب مارکسیسم را داشت. اینکه علامه با طرح این مبحث چگونه توانست به این جریان نسبی گرایی پاسخ دهد و نسبت و تغییر در افکار را رد نماید، یکی دیگر از مباحث مطرح شده در این رساله است. در کنار این مباحث، بحث رابطه تولیدی بین حقایق و اعتباریات، احکام جاری در اعتباریات و طریق سلوک فکری در اعتباریات، از جمله مباحث دیگری است که از دیدگاه علامه طباطبایی و شهید مطهری به آن خواهیم پرداخت. واژگان کلیدی: ادراکات حقیقی، ادراکات اعتباری، اعتبار، حقیقت، عالم واقع.

برای این سند علمی فایلی وجود ندارد