چکیده:
دولت اسلامی ‌سیاست خارجی را در چارچوب منفعت‌گرایی متعالی و در بستر حقیقت دنبال می‌کند، به طوری که براساس خصیصه ذاتی تلازم، تأمین بهینة منافع خود را ‌به ‌ویژه در بخش منافع معنوی، در گرو تحقق منافع مشروع سایر ملت‌ها به شکل عادلانه می‌داند. هدف پژوهش حاضر، بررسی روش یا روش‌هایی است که تحقق این راهبرد را امکان‌پذیر کرده و در یک سطح، به لحاظ ماهوی با بنیان‌های فکری دولت اسلامی ‌همخوان باشد و در سطح دیگر، بتواند به بهترین شکل ممکن، تحقق راهبرد منفعت‌گرایی را تسهیل کند. با توجه به چند لایه بودن روابط در حیطه جهانی، این سوال اساسی مطرح می‌شود که دولت اسلامی براساس کدام راهبرد بنیادین می‌تواند منفعت‌گرایی متعالی را در سیاست خارجی عینیت ببخشد؟ روش پژوهش توصیفی- تحلیلی بوده و نشان داد که جهان‌بینی توحیدیِ دولت اسلامی ‌و هدف‌گذاری ارزش‌محورانة آن، راهبرد همکاری همبسته و هدفمند را بهترین طریقی می‌داند که می‌توان بر مبنای آن، راهبرد منفعت‌گرایی متعالی را در بستر نوع‌دوستی و مبتنی بر رویکرد تکامل‌بخشی و همبستگی متقابل تحقق بخشید. 

برای این سند علمی فایلی وجود ندارد