چکیده:
یکی از تکنیک‌های اصلی در تحلیل رمان‌ها، بررسی و نقد روایت­پردازی داستان با توجه به نظریۀ روایت‌شناسی ژرار ژنت منتقد ساختارگرای فرانسوی است. از دیدگاه او زمان در هر داستان یکی از عناصر مهم در پیشبرد ارکان داستان است و خود این زمان به سه قسمت نظم، تداوم و بسامد تقسیم می‌شود. در این جستار به روش توصیفی - تحلیلی به مقولۀ زمان در داستان حضرت سلیمان7 براساس نظریۀ ژرار ژنت، پرداخته‌ایم تا اهمیت به کارگیری عنصر زمان، وابسته‌ها و هم بسته‌های آن به عنوان یکی از بنیان‌های روایت بررسی و تحلیل شود. نتایج این پژوهش بیانگر آن است که روند داستان حضرت سلیمان7 به دلیل استفاده بیش از حد از حذفیات و عنصر زمان پریشی سیر صعودی به خود گرفته است. این داستان پر از جنب و جوش، هیجان، تحرک، پویایی، دلهره و اضطراب درونی و بیرونی است و همین مسئله تا حدی زیاد سرعت داستان را متعادل نشان می‌دهد.

دانــلود