چکیده:
تاریخ‌نگاری فارسی در دوره حکومت­های محلی دکن، در قرن‌های دهم و یازدهم به اندازه‌ای رونق یافت که می‌توان آن را به‌نوعی تاریخ‌نگاری محلی و دودمانی ایرانی، اما در منطقه دکن به شمار آورد. پژوهش حاضر، ضمن جست‌وجوی علل گسترش ادبیات فارسی و تاریخ‌نگاری ایرانی در دکن، با بررسی تحلیلی منابع تاریخی، به این نتیجه رسیده است که مهاجرت گسترده ایرانیان به منطقه دکن و حمایت حکمرانان و دیوانسالاران از آنها، زمینه‌ساز گسترش ادبیات فارسی در این منطقه شد و این مهاجران، سنّت­ها و شیوه­های تاریخ‌نگاری ایرانی را در منطقه دکن گسترش دادند.

دانــلود