چکیده:
قاعدة «عموم حجیىه البینه» از قواعد فقهی مشهور و بسیار مهم است که آثار اثباتی زیادی در اکثر ابواب فقهی خصوصاً در باب قضاوت دارد. نگارنده در این نوشتار پس از بررسی ادلّة قرآنی و روایی در کتب امامیه و اهل‌سنّت و بیان شروط قاعده، عمومیّت آن را بحث کرده است، سپس به بررسی نسبت قاعده با دیگر قواعد و تعارض دو بیّنه پرداخته است. وی در پایان استثناهای فقهی، حقوقی و تطبیقاتی را در فقه امامیه و اهل‌سنّت پیرامون این قاعده یادآور شده است.

دانــلود