چکیده:
فلسفه اصول فقه به عنوان دانشی نوظهور گرچه هنوز دورانی را می گذارند که باید از ساختار آن سخن گفت ولی یکی از سرفصل های قطعی آن تبیین رویکردها و روش های دانش اصول است. نگاه آسیب شناسانه به اصول البته نگاهی نوپیدا نیست ولی بازخوانی انتقادی رویکردها و روش های اصول بحث نو پیداست که می تواند حرکت پویای اصول را؛ اولاً: سرعت مناسبی دهد؛ ثانیاً: آن را سامان مند و مدیریت کند و ثالثاً: می تواند به صورتی تدریجی اصول را کارآمدتر و به روزرسانی کند. در دوران معاصر برخی اصولیان معاصر تلاش کرده اند با ارائه رویکردها و روش های جایگزین؛ حرکت اصول را مدیریت کرده و آن را به دانشی پر ثمر تبدیل کنند؛ اما آیا این رویکردها جایگزین مناسبی برای وضع پیشین بوده اند و آیا این روش ها تامین کنند دغدغه این معاصران که سخن از لزوم تعریف اصول جدیدی با نام اصول فقه حکومتی یا اصول فقه مقاصدی داشته اند را برآورده می کند. در نوشتار پیش رو تلاش شده است تا ضمن اشاره به رویکردها و روش های اصول موجود در شیعه و اهل سنت پاره ای از آسیب های آن بیان شود و هم چنین تلاش های معاصر نیز مورد نقد و بررسی اجمالی قرار گیرد باشد که به نهادینه شدن دانش نوپیدای فلسفه علم اصول کمکی هر چند اندک شده باشد.

برای این سند علمی فایلی وجود ندارد