چکیده:
سقوط صدام در سال 2003 نقطه عطفی در تحولات سیاسی ـ اجتماعی عراق از یک‏سو و نقش‏آفرینی جریان‏های فکری ـ سیاسی گوناگون از سوی دیگر است. این حادثه اگرچه سهم بسزایی در حرکت عراق در مسیر رشد و توسعه دارد، از زاویه‏ای بحران‏های اساسی را در جامعه عراق نمایان ساخت. مقاله حاضر، با بررسی جریان‏های فکری ـ سیاسی مهم در این دوران که ذیل دو جریان کلان فکری ـ سیاسی شیعی و سنی قرار می‏گیرند، تحلیل آنها را با تأثیرپذیری از الگوی نظری توماس اسپریگنز ارائه می‏کند. مطالعات صورت‏گرفته در این مقاله، نشان‏دهنده اختلاف‏نظر بسیار این جریان‏ها در شناسایی بحران، علل و عوامل بحران، وضعیت مطلوب و راهکارهای رسیدن به آن است که در متن مقاله به‏تفصیل بررسی شده است.

دانــلود