چکیده:
در روزگار نو، دانش تجربی را ارج بسیار نهاده اند؛ گویا همگان براین باورند که دردانش تجربی و روش هایش چیزی ویژه هست؛ برخی از سخنان یا پاره ای ازاستدلال ها و پژوهش ها، چنان « دانش تجربی » خوانده می شوند که گویا، در آن هاشایستگی ها یا استواری های ویژه ای نهفته است. ولی اگر چیز ویژه ای دردانش تجربی هست، آن چیست ؟ این « روش دانش تجربی » چیست که انگار، بهدستاوردهای ـ به ویژه ـ ارجمند و استواری می انجامد. این کتاب کوششی است برایبازکردن و پاسخ گفتن به پرسش هایی از این دست. در برابرِ برخی دل زدگی ها از دانش تجربی، برای پیامدهایی مانند بمب هایهیدروژنی و آلودگی که گروهی دانش تجربی را علت آن می دانند، امروزه گواه ان فراوانی برای ارجمند شمرده شدن دانش تجربی هست. در بیشترِ آگهی ها، گفتهمی شود، برپایه دانش تجربی، فرآورده ویژه ای، سپیدتر، تواناتر و پرکشش تر نشانداده شده است یا به گونه ای از فرآورده های هماوردش، برتر است. آن ها امیدوارند باچنین کاری، به مردم بباورانند سخنانشان، پایه ای استوار دارد و شاید بی چون و چرا، استوار است. بر همین پایه، چندی پیش سرتیتر روزنامه ای در پشتیبانی از مسیحیت، چنین بود: « دانش تجربی، سخن می گوید و می گوید: انجیل مسیح، بی گمان درست است .» و به دنبال آن، به ما گفته بود: « حتی دانشمندان، خود، امروزه به مسیحیت باوردارند .» ما در این جا، کششی سرراست، به دانش تجربی و دانشمندان، داریم. به راستیباید بپرسیم: « پایه این چیرگی چیست ؟»

برای این سند علمی فایلی وجود ندارد