چکیده:
امام صادق (ع) مى‏فرماید: از نماز بنده آن مقدارى که توجه قلبى داشته بالا برده مى‏شود. انسان دچار بیمارى «از خود بیگانگى« و اسارت در دنیا و محبت آن است و نماز رهایى از این اسارت و دل‏بستن به سرچشمه هستى مى‏باشد. «حضور قلب در نماز« روح نماز است که با آن، نماز عنداللَّه پذیرفته مى‏شود.

برای این سند علمی فایلی وجود ندارد