روش شناسی علم مدنی در اندیشه حکیم خواجه نصیرالدین طوسی
پایاننامه: باقرالعلوم(ع) - 1395 - [کارشناسی ارشد ناپیوسته]
چکیده:
هر جهان اجتماعی متناسب با بسترهای فرهنگی و بنیان های معرفتی، با نوعی دانش اجتماعی همراه است. در تمدن اسلامی، همواره اندیشمندانی بوده است که دغدغه تولید دانش اجتماع و مطالعه پدیده های اجتماعی داشته اند یکی از این محصولات علمی در حوزه تمدن اسلامی، «علم مدنی» بوده است. در سده هفتم هجری حکیم نصیرالدین طوسی مهمترین دانشنامه حکمت عملی و علم مدنی را به نام اخلاق ناصری تحریر کرد. که پس از طوسی، مرجع و محور حکمت عملی و علم مدنی قرار گرفت. حکیم طوسی تلاش فراوانی کرده است تا روشمندانه تحقیقات پیش از خود را سامانی جدید دهد و آنها را به همراه نوآوری های روشی و محتوایی، هماهنگ و منطقی به رشته تحریر درآورد. براین اساس این پرسش مطرح می شود که حکیم طوسی براساس چه روشی علم مدنی را صورتبندی کرده است؟ برای پاسخ به این پرسش، از «روش-شناسی بنیادین» استفاده شد. به این معنا که ابتدا به عوامل و زمینه های فرهنگی شکل گیری نظریه توجه شد و سپس مبانی و مبادی معرفتی آن در سه بخش معرفت شناسی، هستی شناسی و انسان شناسی بررسی شد. سپس با استفاده از آثار و منابع مکتوب روش شناسی علم مدنی حکیم طوسی استنباط و بازسازی شد. براساس یافته های تحقیق، از نظر حکیم طوسی کنش اجتماعی یا پدیده اجتماعی واقعیتی چند لایه است و در مطالعه و تبیین آن باید به لایه های مختلف آن توجه کرد. از این رو شناخت اجتماعی دریافتی تک سطحی از امر اجتماعی نیست؛ بلکه محصول یک فرایند و حرکت در لایه های مختلف امر اجتماعی است. براین اساس یک رویکرد و روش خاص نمی تواند به تنهایی و به صورت کامل واقعیت اجتماعی را تحلیل، توصیف و تبیین کند بلکه رویکردهای متفاوتی را باید به کار گرفت تا به عمق واقعیت اجتماعی نفوذ کرد. حکیم طوسی سه سطح طولی از دانش مدنی را با روش شناسی مستقل طراحی می کند که به سطح «طبیعت»، «سعادت» و «فرهنگ» می پردازند. «علم مدنی حکمی» با روش برهانی به بررسی و تبیین کلیات حیات مدنی و اصول کنش های اجتماعی می پردازد. «علم مدنی شرعی» با روش اجتهادی و استفاده از منابع شرعی، اصول رفتاری و هنجاری معاش انسان را در نسبت با سعادت بیان می کند و «علم مدنی خطابی» نیز با روش صناعت خطابه به تحلیل آداب و رسوم، اصلاح اجتماعی و مشاوره به کنشگران اجتماعی، زمینه جلب منافع و مصالح عمومی را فراهم می کند. کلیدواژه ها: روش شناسی؛ حکمت عملی؛ علم مدنی؛ علم مدنی حکمی، علم مدنی شرعی؛ علم مدنی خطابی، نصیرالدین طوسی.
هر جهان اجتماعی متناسب با بسترهای فرهنگی و بنیان های معرفتی، با نوعی دانش اجتماعی همراه است. در تمدن اسلامی، همواره اندیشمندانی بوده است که دغدغه تولید دانش اجتماع و مطالعه پدیده های اجتماعی داشته اند یکی از این محصولات علمی در حوزه تمدن اسلامی، «علم مدنی» بوده است. در سده هفتم هجری حکیم نصیرالدین طوسی مهمترین دانشنامه حکمت عملی و علم مدنی را به نام اخلاق ناصری تحریر کرد. که پس از طوسی، مرجع و محور حکمت عملی و علم مدنی قرار گرفت. حکیم طوسی تلاش فراوانی کرده است تا روشمندانه تحقیقات پیش از خود را سامانی جدید دهد و آنها را به همراه نوآوری های روشی و محتوایی، هماهنگ و منطقی به رشته تحریر درآورد. براین اساس این پرسش مطرح می شود که حکیم طوسی براساس چه روشی علم مدنی را صورتبندی کرده است؟ برای پاسخ به این پرسش، از «روش-شناسی بنیادین» استفاده شد. به این معنا که ابتدا به عوامل و زمینه های فرهنگی شکل گیری نظریه توجه شد و سپس مبانی و مبادی معرفتی آن در سه بخش معرفت شناسی، هستی شناسی و انسان شناسی بررسی شد. سپس با استفاده از آثار و منابع مکتوب روش شناسی علم مدنی حکیم طوسی استنباط و بازسازی شد. براساس یافته های تحقیق، از نظر حکیم طوسی کنش اجتماعی یا پدیده اجتماعی واقعیتی چند لایه است و در مطالعه و تبیین آن باید به لایه های مختلف آن توجه کرد. از این رو شناخت اجتماعی دریافتی تک سطحی از امر اجتماعی نیست؛ بلکه محصول یک فرایند و حرکت در لایه های مختلف امر اجتماعی است. براین اساس یک رویکرد و روش خاص نمی تواند به تنهایی و به صورت کامل واقعیت اجتماعی را تحلیل، توصیف و تبیین کند بلکه رویکردهای متفاوتی را باید به کار گرفت تا به عمق واقعیت اجتماعی نفوذ کرد. حکیم طوسی سه سطح طولی از دانش مدنی را با روش شناسی مستقل طراحی می کند که به سطح «طبیعت»، «سعادت» و «فرهنگ» می پردازند. «علم مدنی حکمی» با روش برهانی به بررسی و تبیین کلیات حیات مدنی و اصول کنش های اجتماعی می پردازد. «علم مدنی شرعی» با روش اجتهادی و استفاده از منابع شرعی، اصول رفتاری و هنجاری معاش انسان را در نسبت با سعادت بیان می کند و «علم مدنی خطابی» نیز با روش صناعت خطابه به تحلیل آداب و رسوم، اصلاح اجتماعی و مشاوره به کنشگران اجتماعی، زمینه جلب منافع و مصالح عمومی را فراهم می کند. کلیدواژه ها: روش شناسی؛ حکمت عملی؛ علم مدنی؛ علم مدنی حکمی، علم مدنی شرعی؛ علم مدنی خطابی، نصیرالدین طوسی.
روش شناسی علم مدنی در اندیشه حکیم خواجه نصیرالدین طوسی
3/20/2016 12:00:00 AM
برای این سند علمی فایلی وجود ندارد
روش شناسی کلامی خواجه نصیرالدین طوسی
نویسندگان:
عبدالرحیم سلیمانی بهبهانی
،
سید قاسم کیایی
،
مقاله نشریه: کلام اسلامی » شماره95
نظریه دولت در اندیشه سیاسی خواجه نصیرالدین طوسی
پایاننامه: باقرالعلوم(ع) - 1379 - [کارشناسی ارشد ناپیوسته]
عقل و وحی در اندیشه سیاسی خواجه نصیرالدین طوسی
نویسنده:
احمد رضا یزدانی مقدم
،
مقاله نشریه: سیاست متعالیه » سال 1392 پاييز 1392 شماره2
جایگاه سیاست در آثار خواجه نصیرالدین طوسی
نویسنده:
مرتضی یوسفی راد
،
مقاله نشریه: علوم سیاسی » سال 1383 شماره بیست و پنجم - بهار 83
جایگاه سیاست در آثار خواجه نصیرالدین طوسی
نویسنده:
مرتضی یوسفی راد
،
مقاله نشریه: علوم سیاسی » سال 1383 (پياپي 25)، بهار 1383 شماره1
خواجه نصیرالدین طوسی و فتح بغداد
نویسندگان:
راضیه صالحی
،
محمد حسن ادریس
،
مقاله نشریه: تاریخ اسلام » سال 1387 شماره 3 و 4 - پاییز و زمستان 87 - مسلسل 35 و 36
ارتباطات در مدینه فاضله ایرانی از منظر علم مدنی فارابی ، ابن مسکویه و خواجه نصیرالدین طوسی
نویسنده:
اصغر اسلامی تنها
، استاد راهنما:
احمد واعظی جزئی
، استاد مشاور 1:
حمید پارسانیا
، استاد مشاور 2:
سیدحسین شرف الدین
،
پایاننامه: باقرالعلوم(ع) - 1394 - [دکتری]
ارتباطات در مدینه فاضله ایرانی از منظر علم مدنی فارابی، ابن مسکویه و خواجه نصیرالدین طوسی
استاد راهنما:
احمد واعظی
، استاد مشاور:
سید حسین شرف الدین
،
حمید پارسانیا
، دانشجو:
اصغر اسلامی تنها
،
پایاننامه: غیر دولتی - مؤسسههای آموزش عالی غیردولتیـغیرانتفاعی - دانشگاه باقرالعلوم علیه السلام - دانشکده حقوق و علوم سیاسی - 1394 - [پایان نامه دکترا]
معرفت شناسی از دیدگاه خواجه نصیرالدین طوسی و فخرالدین رازی
پایاننامه: باقرالعلوم(ع) - 1388 - [کارشناسی ارشد ناپیوسته]