چکیده:
بر اسا شواهد تاریخی منازعات شیعی - اموی ریشه در نزاع میان امیه ابن عبدالشمس و حرب پسر او با هاشم و عبدالمطلب پیش از اسلام داشته است. بعد از رسالت حضرت محمد (ص) با شدت بیشتری ادامه پیدا می کند. کشش و گرایش شاعران و ادبا در حوزه ادبیات و خطبا در زمینه ادبیات کلامی و تاثیر و تاثر آنها از حوادث سیاسی و اجتماعی از سویی و استناد به حوادث تاریخی و اوضاع سیاسی و اجتماعی اشاره شده در این آثار از سوی دیگر اهمیت پرداختم به این منازعات درج شده در متون مختلف را دو چندان می کند. اشاره به ویژگی های دوران بنی امیه و گروههای موجود در آن، معرفی مشهورترین ادبای شیعی که به نزاع با امویان پرداختند و در مقابل برجسته ترین ادبای اموی که به تنازع ادبی با شیعیان مشهور بودند. این تحقیق بر آن است تا به نوع نگاه و شیوه پرداختن مسائل سیاسی و اجتماعی هم چون ولایت، اهل بیت، غدیر، جنگ صفین، عاشورا، قیام های مختلف شیعی و... از سوی ادبای شیعی و حوادثی نظیر خلافت، قتل عثمان، خلفای اموی و... از طرف شاعران و نویسندگان اموی اشاره نماید و در نهایت به دور نماندن مسائل سیاسی و اجتماعی عصر اموی که همان نزاع گسترده میان شیعیان و امویان است از نگاه و قلم و زبان و شعرا و خطبا توجه می کند و به تصویرسازی و بازیابی وقایع از نگاه این گروه اشاره می کند. کلید واژه: ادبیات عرب، تنازع ادبی، بنی امیه

دانــلود