چکیده:
ساخت و عامل، هر کدام پیشینه ای طولانی در جامعه شناسی دارند، تا جاییکه هر کدام مکتبی را در این رشته به خود اختصاص داده اند، ساختار گراها، تاکید اصلی شان بر این است که جامعه دارای سازوکارهایی است که می تواند بصورت مستقل از فرد به اجرا در آید، در مقابل عامل گرا ها، تاکید اصلی شان بر این است که تمامی رخدادهای موجود در جامعه را همین تک تک افراد انجام میدهند.علاوه بر دو طیف مذکور، اندیشمندانی هستند که قائل به رویکرد تلفیقی هستند و به دنبال پیوند این دو نظریه هستند. در این میان تحلیل موضوع از منظر علمای اسلام راهی برای برداشت دیدگاه اسلامی در این خصوص به حساب میآید که با توجه به ذوابعاد بودن حضرت آیت الله جوادی آملی به یقین، شناختی در خور اهمیت از دیدگاه اسلامی را می تواند برای ما نمایان سازد. آنچه از بررسی آراء و اندیشه های علامه به دست آمد ناظر به رویکرد تلفیقی عامل و ساخت می باشد. ایشان در کنار تاثیرات ساخت بر کنشگران، متقابلا به آزادی عمل فرد و تاثیر وی بر ساخت ها نیز قائل هستند گرچه به نظر می رسد علامه به ساخت بیشتر از عامل توجه دارد ولی در برخی از موارد عامل را فائق بر ساخت می داند. واژگان کلیدی: عامل، ساخت، اندیشه اجتماعی، فرد، جامعه، اصالت

برای این سند علمی فایلی وجود ندارد