بهره گیری از فلسفه در تفسیر آموزه های دینی از منظر ملاصدرا
پایاننامه: باقرالعلوم(ع) - 1387 - [کارشناسی ارشد ناپیوسته]
چکیده:
دین اسلام بعنوان آخرین و کاملترین دین آسمانی شامل ساده ترین مسائل فردی و اجتماعی تا عمیق ترین مسائل هستی شناسی به اندازه عمر و عمق هستی است. شرایط فکری و فرهنگی مسلمانان صدر اسلام و محصور بودن پیشوایان معصوم از طرفی و برخوردار بودن آموزه های دینی از عمق و ژرفای و بواطن و مراتب از طرفی دسترسی به قله رفیع معارف اسلامی را محدود کرد. ببر این اساس دغدغه متفکران مسلمان در هر عصری و خصوصا بعد از عصر ترجمه دست یابی به فهم درست آموزه های دینی بود. در این میان خردورزان و فیلسوفان اسلامی به ویژه صدرالمتالهین از اصول و مبانی علم شریف فلسفه برای هستس شناسی و اثبات و تبین گزاره ها و آموزه های دینی بهره گرفته است. ملاصدرا در حوزه خداشناسی با طرح اصول و مبانی فلسفی همچون: اصالت وجود و تشکیک وجود برای اثبات ذات حق و توحید ذاتی و صفاتی و افعال و عدم ترکیب ذات حق تعالی و فقر ذاتی ممکنات بهره جسته است. و با طرح اصل فلسفی بسیط الحقیقة کل الاشیاء مساله پیچیده کثرت در وحدت و وحدت در کثرت را حل نموده و مساله علم الهی به اشیاء قبل از ایجاد و عینیت ذاتی و صفات و اثبات همهی کمالات و اوصاف را برای حق تعالی را برهانی می کند. ایشان در حوزه نبوت بعد از اثبات ضرورت نبوت با تقسیم بندی انسانها، پنج گروه جایگاه نبی را بعنوان کاملترین انسان مشخص می سازد و او با طرح قوس نزول و صعود قرار داده و با تشریح قوای سه گانه حساسه، متخیله و عاقله انسان پیامبر را جامع الانوار حسی و خیالی و عقلی می داند. ملاصدرا در حوزه معاد اصول بیشتری را تاسیس نموده تا مشکل معاد جسمانی را به زیبایی حل کند، ایشان از دو اصل اصالت وجود و اینکه تشخیص هر چیزی به وجود است نتیجه می گیرد که حقیقت انسان همیشه محفوظ است و او وارد محشر می شود گر چه ظاهر انسان تغییر می کند. و او از قاعده فلسفی تشکیک وجود اثبات می کند که بدن اخروی هر شخص همان بدن دوران کودکی است که تکامل یافته است. او همچنین با طرح اصولی همچون: شیئت شیء به صورت است نه به ماده، وحدت شخصیه وجود و تجر قوه خیال و... جنبهی از جنبه های مبهم معاد و نحوه حشر انسان ها حتی همه موجودات را روشن می کند. واژگان کلیدی: فلسفه، فلسفه اسلامی، روش فلسفی، ملاصدرا، دین، عقل.
دین اسلام بعنوان آخرین و کاملترین دین آسمانی شامل ساده ترین مسائل فردی و اجتماعی تا عمیق ترین مسائل هستی شناسی به اندازه عمر و عمق هستی است. شرایط فکری و فرهنگی مسلمانان صدر اسلام و محصور بودن پیشوایان معصوم از طرفی و برخوردار بودن آموزه های دینی از عمق و ژرفای و بواطن و مراتب از طرفی دسترسی به قله رفیع معارف اسلامی را محدود کرد. ببر این اساس دغدغه متفکران مسلمان در هر عصری و خصوصا بعد از عصر ترجمه دست یابی به فهم درست آموزه های دینی بود. در این میان خردورزان و فیلسوفان اسلامی به ویژه صدرالمتالهین از اصول و مبانی علم شریف فلسفه برای هستس شناسی و اثبات و تبین گزاره ها و آموزه های دینی بهره گرفته است. ملاصدرا در حوزه خداشناسی با طرح اصول و مبانی فلسفی همچون: اصالت وجود و تشکیک وجود برای اثبات ذات حق و توحید ذاتی و صفاتی و افعال و عدم ترکیب ذات حق تعالی و فقر ذاتی ممکنات بهره جسته است. و با طرح اصل فلسفی بسیط الحقیقة کل الاشیاء مساله پیچیده کثرت در وحدت و وحدت در کثرت را حل نموده و مساله علم الهی به اشیاء قبل از ایجاد و عینیت ذاتی و صفات و اثبات همهی کمالات و اوصاف را برای حق تعالی را برهانی می کند. ایشان در حوزه نبوت بعد از اثبات ضرورت نبوت با تقسیم بندی انسانها، پنج گروه جایگاه نبی را بعنوان کاملترین انسان مشخص می سازد و او با طرح قوس نزول و صعود قرار داده و با تشریح قوای سه گانه حساسه، متخیله و عاقله انسان پیامبر را جامع الانوار حسی و خیالی و عقلی می داند. ملاصدرا در حوزه معاد اصول بیشتری را تاسیس نموده تا مشکل معاد جسمانی را به زیبایی حل کند، ایشان از دو اصل اصالت وجود و اینکه تشخیص هر چیزی به وجود است نتیجه می گیرد که حقیقت انسان همیشه محفوظ است و او وارد محشر می شود گر چه ظاهر انسان تغییر می کند. و او از قاعده فلسفی تشکیک وجود اثبات می کند که بدن اخروی هر شخص همان بدن دوران کودکی است که تکامل یافته است. او همچنین با طرح اصولی همچون: شیئت شیء به صورت است نه به ماده، وحدت شخصیه وجود و تجر قوه خیال و... جنبهی از جنبه های مبهم معاد و نحوه حشر انسان ها حتی همه موجودات را روشن می کند. واژگان کلیدی: فلسفه، فلسفه اسلامی، روش فلسفی، ملاصدرا، دین، عقل.
بهره گیری از فلسفه در تفسیر آموزه های دینی از منظر ملاصدرا
3/20/2008 12:00:00 AM
امکانسنجی بهره گیری از هرمنوتیک در دانش تفسیر
ارائه دهنده:
علی رضا قائمی نیا
،
عبدالله نصری
،
کرسی و نشست: پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی » مرکز همکاریهای علمی و بینالملل » نشست علمی - 1389
روش های بهره گیری از اخلاق در اجتهاد
نویسنده:
سعید ضیایی فر
،
مقاله نشریه: پژوهش های اخلاقی » سال 1392 (پياپي 13)، پاييز 1392 شماره1
برررسی انتقادی دیدگاه بولتمان درباره توجیه آموزه های دینی از منظر فلسفه اسلامی
پایاننامه: باقرالعلوم(ع) - 1398 - [دکتری]
گونه های بهره گیری از عدالت در فقه و اجتهاد
نویسنده:
سعید ضیائی فر
،
مقاله نشریه: پژوهش های فقهی » سال 1393 تابستان 1393 شماره2
تعامل فرهنگی مسجد و جامعه از منظر آموزه های دینی
مقاله نشریه: اسلام و مطالعات اجتماعی » سال 1397 پاييز 1397 شماره2
اسراف از نگاه آموزه های دینی
نویسنده:
اصغر رضوانی دهقانی
،
مقاله نشریه: مجله ره توشه » سال 1395 شماره 141 رمضان
امکان بهره گیری از روش شناسی های جدید در مطالعات اسلامی
ارائه دهنده:
حجت الاسلام والمسلمین پارسانیا حقیقت
،
کرسی و نشست: » نشست علمی - 1388
جایگاه راستگویی در آموزه های دینی
نویسنده:
حسین سیف اللهی
،
مقاله نشریه: مجله ره توشه » سال 1400 شماره 6 محرم