سیره نگاران عصر اموی
نویسنده:
آسیه طهماسبی
،
آسیه طهماسبی
،
مقاله نشریه: فرهنگ پژوهش » سال 1397 شماره 33- بهار 1397
چکیده:
مهم‌ترین دانش دینی در دوره اموی- پس از قرآن و قرائت آن - علم حدیث بود. علم حدیث شامل مجموعه‌ای از روایات فقهی، اخلاقی، تاریخی و تفسیری می‌شد. مشکل عمده آن بود که علم حدیث در دوران سه خلیفه اول پس از پیامبر، منکوب شد و پس‌ازآن حرکت خود را آغاز کرد اما گسترش آن در دورهٔ اموی اتفاق افتاد و دست سیاست، در آن بازی فراوان کرد. گسترش انواع بدعت و تحریف دین در عصر معاویه و پس‌ازآن، با کوچک‌ترین مخالفتی از سوی نخبگان مواجه نشد و فقط رهبران شیعه، عَلَم مخالفت برافراشتند. به دلیل آنکه مردم چندان با علم دین آشنایی نداشتند و امویان توانستند محدثان خود را مطرح کنند و احادیث مورد تأیید خود را در اختیار مردم بگذارند. درواقع، بسیاری از کسانی که در این دوره با علوم اسلامی آشنایی داشتند به خدمت آل مروان درآمدند. روایاتی که آنان نقل می‌کردند، گاه به‌دوراز فضائل اهل‌بیت و انصار مخالف اموی بود. آنان با این اقدام به‌ظاهر فرهنگی، خاندان اموی را تا حدی خوب جلوه دادند و از سوی دیگر حاکمان وقت را از خود خشنود و راضی ساختند. آنان در حقیقت سیره نبوی را قالب و پوششی برای تبلیغ خاندان اموی فرض کردند نه آنکه بخواهند هر آنچه در عصر رسالت اتفاق افتاده را به نسل‌های بعدی انتقال دهند؛ زیرا این مهم نه خواسته حاکمان بود و نه با افکار سیاسی خود این سیره نگاران مطابقت داشت. این تحقیق بر آن است تا با روشی توصیفی-تحلیلی به زندگی و گرایش سیاسی تعدادی از این سیره نگاران در قرن نخست بپردازد و تأثیر این گرایش‌های را در نقل سیره پیامبر بیان کند.
مهم‌ترین دانش دینی در دوره اموی- پس از قرآن و قرائت آن - علم حدیث بود. علم حدیث شامل مجموعه‌ای از روایات فقهی، اخلاقی، تاریخی و تفسیری می‌شد. مشکل عمده آن بود که علم حدیث در دوران سه خلیفه اول پس از پیامبر، منکوب شد و پس‌ازآن حرکت خود را آغاز کرد اما گسترش آن در دورهٔ اموی اتفاق افتاد و دست سیاست، در آن بازی فراوان کرد. گسترش انواع بدعت و تحریف دین در عصر معاویه و پس‌ازآن، با کوچک‌ترین مخالفتی از سوی نخبگان مواجه نشد و فقط رهبران شیعه، عَلَم مخالفت برافراشتند. به دلیل آنکه مردم چندان با علم دین آشنایی نداشتند و امویان توانستند محدثان خود را مطرح کنند و احادیث مورد تأیید خود را در اختیار مردم بگذارند. درواقع، بسیاری از کسانی که در این دوره با علوم اسلامی آشنایی داشتند به خدمت آل مروان درآمدند. روایاتی که آنان نقل می‌کردند، گاه به‌دوراز فضائل اهل‌بیت و انصار مخالف اموی بود. آنان با این اقدام به‌ظاهر فرهنگی، خاندان اموی را تا حدی خوب جلوه دادند و از سوی دیگر حاکمان وقت را از خود خشنود و راضی ساختند. آنان در حقیقت سیره نبوی را قالب و پوششی برای تبلیغ خاندان اموی فرض کردند نه آنکه بخواهند هر آنچه در عصر رسالت اتفاق افتاده را به نسل‌های بعدی انتقال دهند؛ زیرا این مهم نه خواسته حاکمان بود و نه با افکار سیاسی خود این سیره نگاران مطابقت داشت. این تحقیق بر آن است تا با روشی توصیفی-تحلیلی به زندگی و گرایش سیاسی تعدادی از این سیره نگاران در قرن نخست بپردازد و تأثیر این گرایش‌های را در نقل سیره پیامبر بیان کند.
سیره نگاران عصر اموی
3/21/2018 12:00:00 AM
سیره پیامبر در رویکرد سیره نگاران معاصر حوزوى
نویسنده:
عباس رضوی
،
مقاله نشریه: حوزه » سال 1386 شماره 140-139
از نگاه دیگران (4) قرآن های عصر اموی
نویسنده:
علی آقایی
،
مقاله نشریه: آینه پژوهش » سال 1395 شماره 158
منبع شناسی تاریخ طبری (با تکیه بر راویان عصر اموی)
پایان‌نامه: باقرالعلوم(ع) - 1385 - [کارشناسی ارشد ناپیوسته]
تاریخ نگاران و رویداد قادسیه
نویسنده:
اصغر محمود آبادی
،
مقاله نشریه: تاریخ اسلام » سال 1380 شماره 3 - پاییز - مسلسل 7
نهاد ولایت عهدی در خلافت اموی و عصر اول عباسی (56-232ق)
نویسنده:
عباس احمدوند
،
کتاب: پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی - 1390
بررسی تحلیلی سیره نگاری نبوی در عصر صفویه
نویسنده:
زینب نوروزی سردره
، استاد راهنما:
سیدحسین فلاح زاده
، استاد مشاور 1:
زهرا روح اللهی امیری
،
پایان‌نامه: باقرالعلوم(ع) - - [کارشناسی ارشد ناپیوسته]
نگاهى به کتاب «خلافت اموى»
نویسنده:
علی حسن بیگی
،
مقاله نشریه: تاریخ اسلام » سال 1383 شماره 1 - بهار - مسلسل 17
تاریخ نگاران عرب و فتنه کبرا (قسمت دوم)
نویسندگان:
عدنان محمد ملحم
،
سید عباس قدیمی نژاد
،
مقاله نشریه: تاریخ اسلام » سال 1379 شماره 2 - تابستان - مسلسل 2