چکیده:
منطقه شمال عراق که « جزیره» نامیده می شود ، زیستگاه پیروان آیینی است که با نام «شیطان پرستان» شناخته می شوند .این اسامی نه از روی کینه و عداوت بل که براساس وجود دو عنصر اصلی در این آیین یعنی تقدیس یزید و شیطان و پرهیزاز لعن این دو بر این دینواره اطلاق شده است و دور از ذهن نیست که برای هر محقق منصفی این سوال مطرح شود که این دو باور عجیب ومخالف دین اسلام از کجا وارد این آئین شده است .سوالی که در این مقاله تلاش شد تا بدان پاسخ داده شود ودر ادامه با بررسی متون مقدس این آیین یعنی کتاب «رش» و« جلوه» و واکاوی زندگی نامه بنیانگذار آن به این نتیجه رسیدیم که عدی مسافر به عنوان بنیانگذار آیین یزیدیه در دوره تحصیل در بغداد مدتی به شاگردی در نزد برادران غزالی پرداخته و تحت تاثیر آموزش های این دو به تقدیس یزید و شیطان باوریافته و اجتناب از لعن آن دو را به عنوان وظیفه ای عملی به کار بسته و آن هنگام که دینواره خویش را در اطراف کوه های سنجارتاسیس می کرد این دو باور و دو عمل را از ارکان آئین خویش قرار داده است .

برای این سند علمی فایلی وجود ندارد