چکیده:
هدف پژوهش حاضر، بررسی فلسفه‌ی سیاسی اشتراوس، با تاکید بر عناصر الهیات یهودی است. نکته‌ی حائز اهمیت در تفکر اشتراوس این است که او مفاهیم الهیاتی را در معنایی فلسفی و به‌طور خاص ذیل فلسفه‌ی سیاسی بازخوانی کرده است. نقد اشتراوس به ماکیاولی در باب مفهوم «ویرتو»، اگرچه نقد «خودبنیادی انسان مدرن» است، درعین‌حال از مفهوم «مشیت الهی» و «تقدیر» به‌مثابه یک اصل اساساً الهیاتی دفاع کرده است. اگرچه اشتراوس تصریحی بر این امر ندارد که فلسفه‌ی سیاسی‌اش بر اصول الهیات یهودی بنا شده، اما فلسفه‌ی سیاسی او اساساً مبتنی‌بر عناصر الهیات یهودی است. بازتاب این ویژگی را در دو وجه فلسفه‌ی اشتراوس می‌توان مشاهده کرد: یکی تاثیر زیست‌جهانِ اشتراوس به‌مثابه یک انسان یهودی بر روش‌شناسی او هنگام خوانش متون فلسفه‌ی سیاسی کلاسیک؛ دیگری تاثیر عناصر الهیات یهودی بر مفاهیم اصلی فلسفه‌ی سیاسی اشتراوس. ادعای پژوهش حاضر این است که روش و مفاهیم پیشنهادی اشتراوس، ناشی از زیست‌جهان او به‌مثابه انسانی در جامعه‌ی یهودی است

دانــلود