چکیده:
هدف پژوهش حاضر بررسی آسیب‌شناسانه نگاه سید جمال‌الدین اسدآبادی به سلفی‌گرایی و نواندیشی غرب‌گرایانه است. روش پژوهش توصیفی- تحلیلی بوده و نتایج نشان داد که سید جمال‌  مبدع و مبتکر راه سوم در راهیابی جامعه اسلامی به عصر جدید است. او با توجه به اوضاع و شرایط سیاسی و اجتماعی زمان خود تلاش کرد تا راه سومی را بین دو راه سنّت‌گرایان سلفی و نوگرایان غرب‌گرا به سوی عصر جدید بگشاید و با مرجعیت دین، یک نسخه اسلامی ‌از تجدد تدوین و برای جوامع مسلمان ارائه نماید. ابتکار اصلی سید جمال در این راه، تفکیک بین مفهوم «دین» و «سنّت» از سویی و تفکیک بین مفهوم «فرهنگ» و «علوم و تکنولوژی» غربی از سوی دیگر بود. ولی علی‌رغم خواست سید جمال، راه سوم در نهایت باعث تقویت سلفی‌گرایی و بنیادگرایی در جهان اسلام گردید. عمده‌ترین دلیل چنین امری، عدم توجه سید جمال به انرژی و منطق مفاهیم مدرنی که در منظومة فکری خود به‌کار می‌برد، بود. تفکیک دین از فرهنگ و سنّت موجود جوامع اسلامی آن‌زمان، برای ارائه نسخه‌ای جهانی از دین، باعث تقویت مفهوم سلفی‌گرایی و در نهایت تقویت دوگانه مفهومی سکولاریسم و سلفی‌گرایی گردید و سر از بنیادگرایی درآورد.

برای این سند علمی فایلی وجود ندارد