چکیده:
نهاد وقف، یک کار خدا پسندانه است که برای واقف، باقیات الصالحات است و برای موقوف‌علیه، بر طرف کننده نیازها. صحت وقف، به صورت مؤبد، مورد اتفاق فقهای امامیه است، ولی وقف موقت(که زمان در آن قید شده باشد) و وقف منقطع(که برای موقوف علیه انقطاع حاصل گردد)، اتفاق نظری بین آنان نیست. پژوهش پیش‌رو، به نوع وقف منقطع می‌پردازد که دارای دو رکن اصلی است و فقهای امامیه در هر دو مورد آن اختلاف نظر دارند: مشروعیت وقف و سر نوشت عین موقوفه پس از انقراض موقوف‌علیه. یافته های تحقیق نشان می‌دهد که نسبت به مشروعیت وقف منقطع، دو دیدگاه نا‌همسوی: صحت و بطلان، وجود دارد. و با توجه به اینکه وقف منقطع از نظر ماهیت با وقف مؤبد، تفاوتی ندارد، دیدگاه صحت وقف مورد تأیید است و نسبت به سر نوشت عین موقوفه بعد از انقراض موقوف‌علیه، علی رغم اختلاف نظر فقها، استمرار وقفیت آن در کارهای عام المنفعه، که قریب به انگیزه واقف است، منطبق با ادله عقلی و نقلی می‌باشد. بدین جهت، عین موقوفه به وارثان واقف و به وارثان موقوف‌علیه، انتقال پیدا نمی‌کند.

برای این سند علمی فایلی وجود ندارد