نمادهای زبانی تشیّع در عصر صفوی
نویسنده:
مجتبی قاسمی
،
مقاله نشریه: اسلام پژوهان » سال 1395 شماره چهارم - بهار 95
چکیده:
بررسی تاریخ اجتماعی پیروان یک مذهب یا حکومت برخاسته از آن مذهب، توجه همهجانبه به زندگی و نکتههای ریز دخیل در فرآیند شکلگیری تاریخ آنان، ازجمله نمادهای اجتماعی را طلب مینماید. نمادها از مؤلفههای تأثیرگذار بر تاریخ اجتماعی است که از عوامل گوناگون تأثیر میپذیرد. بحث و مطالعه در مورد تاریخ اجتماعی شیعیان نیز از این قاعده مستثنا نیست این نوشته به برخی از نمادهای زبانی در تاریخ اجتماعی شیعیان در دوره حکومت صفویه اشاره دارد. این نوشتار به مواردی از چگونگی عملکرد و رفتار شیعیان پرداخته که در آن عصر به شیعیان اختصاص داشته است و از باورها و اعتقادات آنان حکایت دارد، به این گونه که با مشاهده این رفتار میتوان باورها و عملکردهای شیعی را تشخیص داد. از این رفتار میتوان به اذان، اعلام برائت از مخالفان ائمه، قصه گویی، منقبت خوانی، نقش سکهها، کاشیکاریها و فلزکاریها اشاره کرد که هر کدام از این نمادها اشاره به رفتار و منش مردم آن دوران و میزان علاقه و روش ابراز آن دارد و اینکه آیا این روش دچار نقص و عیبی بوده و تا به چه اندازه توانسته تشیع را بر دل مردم رسوخ بدهد. سنبل سازی و نشان برای یک مذهب در روشهای گوناگون ازجمله شعر و منقبت و یا در وادی نقوش در کاشی و فلز و اینکه در قهوهخانهها و مجالس ذکر منقبت و مصائب کربلا باشد، این نشانگر میزان ارادت شاهان و مردم به ائمه اطهار و مذهب شیعه است.
بررسی تاریخ اجتماعی پیروان یک مذهب یا حکومت برخاسته از آن مذهب، توجه همهجانبه به زندگی و نکتههای ریز دخیل در فرآیند شکلگیری تاریخ آنان، ازجمله نمادهای اجتماعی را طلب مینماید. نمادها از مؤلفههای تأثیرگذار بر تاریخ اجتماعی است که از عوامل گوناگون تأثیر میپذیرد. بحث و مطالعه در مورد تاریخ اجتماعی شیعیان نیز از این قاعده مستثنا نیست این نوشته به برخی از نمادهای زبانی در تاریخ اجتماعی شیعیان در دوره حکومت صفویه اشاره دارد. این نوشتار به مواردی از چگونگی عملکرد و رفتار شیعیان پرداخته که در آن عصر به شیعیان اختصاص داشته است و از باورها و اعتقادات آنان حکایت دارد، به این گونه که با مشاهده این رفتار میتوان باورها و عملکردهای شیعی را تشخیص داد. از این رفتار میتوان به اذان، اعلام برائت از مخالفان ائمه، قصه گویی، منقبت خوانی، نقش سکهها، کاشیکاریها و فلزکاریها اشاره کرد که هر کدام از این نمادها اشاره به رفتار و منش مردم آن دوران و میزان علاقه و روش ابراز آن دارد و اینکه آیا این روش دچار نقص و عیبی بوده و تا به چه اندازه توانسته تشیع را بر دل مردم رسوخ بدهد. سنبل سازی و نشان برای یک مذهب در روشهای گوناگون ازجمله شعر و منقبت و یا در وادی نقوش در کاشی و فلز و اینکه در قهوهخانهها و مجالس ذکر منقبت و مصائب کربلا باشد، این نشانگر میزان ارادت شاهان و مردم به ائمه اطهار و مذهب شیعه است.
نمادهای زبانی تشیّع در عصر صفوی
3/20/2016 12:00:00 AM
حکومت اسلامی در عصر غیبت از نگاه علمای عصر صفوی
نویسنده:
حسینعلی یوسف زاده
،
مقاله نشریه: حکومت اسلامی » سال 1392 (پياپي 70)، زمستان 1392 شماره4
مقاله رسیده : مدرسه فلسفى قزوین در عصر صفوى
نویسنده:
عبدالحسین صالحی شهیدی
،
مقاله نشریه: حوزه » سال 1372 شماره 58
جایگاه وقف در توسعه تشیع در عصر ایلخانان
نویسندگان:
صدرالله اسماعیل زاده
،
حسین ایزدی
،
مقاله نشریه: تاریخ اسلام » سال 1391 شماره 2 - تابستان 91 - مسلسل 50
بانیان از دیدگاه سفرنامه های عصر صفوی
نویسندگان:
معصومه دهقان
،
حمید حاجیان پور
،
مقاله نشریه: تاریخ اسلام » سال 1387 شماره 1 و 2 - بهار و تابستان 87 - مسلسل 33 و 34
تشیع در عصر غیبت صغرى; تداوم و تحول
نویسنده:
حسن حسین زاده شانه چی
،
مقاله نشریه: تاریخ اسلام » سال 1380 شماره 2 - تابستان - مسلسل 6
واکاوی انگیزههای شاه اسماعیل اول صفوی برای ترویج تشیع
نویسنده:
سعید نجفی نژاد
،
مقاله نشریه: تاریخ اسلام » سال 1400 شماره 2 - تابستان 1400 - مسلسل 86
تحلیل کیفیت بازنمایی مقام سلطنت در گفتمان سفرنامهنویسی عصر صفوی
نویسندگان:
سمیه شوکتی مقرب
،
امیر رضایی پناه
،
مقاله نشریه: تاریخ اسلام » سال 1395 شماره 3 - پاییز 95 - مسلسل 67
بازنمایی سیره علوی در متون تاریخی و ادبی عصر صفوی
پایاننامه: باقرالعلوم(ع) - - [کارشناسی ارشد ناپیوسته]