چکیده:
مطالعات روش‌شناختی مورخان مسلمان می‎‌تواند بخشی از میراث گذشتگان را بازنمایی کند و الگوهایی را برای پژوهش، پیش روی تاریخ ‌پژوهان قرار دهد. مقاله حاضر می‌کوشد با بررسی تحلیل تقی‌الدین احمد مقریزی (د.845 ق) درباره بحران‌های اقتصادی مصر، دریچه‌ای به سوی شناخت روش‌شناسی او بگشاید. نتیجه این مقاله نشان می‌دهد که مقریزی با مبنا قرار دادن یک فرضیه، ارائه نمونه‌هایی عینی از مشاهدات خود و مقایسه و تطبیق نمونه‌های تاریخی با نمونه‌های مشابه این بحران‌ها در دوره خود توانسته است بین متغیر بحران قحطی مصر و سیاست‌های پولی دولت، ارتباطی علّی ـ معلولی برقرار کند و نظریه‌ای درباره ارزش ذاتی پول ارائه نماید. این نظریه، جایگاه مقریزی را بالاتر از دیگر اقتصاددانان عرصه پول قرار می‌دهد.

دانــلود