چکیده:
بسیار روشن است که پس از آیات قرآن کریم، حدیث به مثابه گزارشگر سنت، برجسته‌ترین چشمه برای دریافت زلال آموزه‌های دینی است؛ ازاین‌رو اهتمام ویژه‌‌ای از صدر اسلام تا کنون به نگهداری و نقل آن شده است. با این حال این گنجینه ارزشمند در گذر زمان و پشت سرنهادن فرازوفرودهای فراوان به دلیل عواملی چون نقل به معنا، تصحیف و تحریف، گاهی از سر عمد و گاهی نیز از روی سهل‌انگاری، دچار برخی دگرگونی‌ها در سند و متن شده است. ازاین‌رو موضوع دقت در نقل روایات و نیز سهل‌انگاری‌نکردن در گزارش آنها در منابع روایی از جمله در احادیث مهدویت همواره اهتمام بزرگان دین بوده است؛ چه مهدویت به جهت جایگاه بلند و نقش ویژه و مؤثرش، همواره در دوره‌های تاریخ خود فرازوفرودهایی را پشت سر گذاشته و افزون بر اینکه تأثیرات شگرفی در جریان‌های اجتماعی داشته، گاهی نیز متأثر از شرایط، دست‌خوش برخی دگرگونی‌ها شده است؛ به‌گونه‌ای‌که هرچه از گاه صدور روایات مهدویت و از زمان زندگی معصومان علیهم السلام دور شده‌ایم، بر دامنه این دگرگونی‌ها افزوده شده است.

برای این سند علمی فایلی وجود ندارد