چکیده:
عالمان شیعی در ایران، هماره با اخلاص، هوشیاری و وحدت، مانع تحقق مطامع بیگانگان در این مرز و بوم شده‌اند. یکی از دوره‌هایی که این امر، تحقق یافت در روزگار قاجاریه به ویژه در جریان نهضت تنباکو و مشروطیت است. نوشتار حاضر کوشیده است بعد از بررسی مختصری از اوضاع اجتماعی ـ سیاسی عصر قاجار و پادشاهان آن به رابطة سیاست و تشیع بپردازد، سپس نقش عالمان برجسته شیعه امامیه با توجه به اولویت زمانی آنان همراه با جریان‌های سیاسی معاصرشان، مورد تحقیق قرارگیرند؛ به این منظور، عملکرد، زندگی نامه و تألیفات عالمانی همچون: ملا احمد نراقی، میرزا مسیح مجتهد استرآبادی، شیخ جعفر کاشف‌الغطا، میرزای قمی، سید جمال‌الدین اسدآبادی، آخوند خراسانی، شیخ فضل‌الله نوری و... بررسی شده است.

برای این سند علمی فایلی وجود ندارد