چکیده:
اگر بخواهیم از هماهنگى میان اجزاى بدنه امت اسلامى سخن به میان آوریم، به ناگزیر باید پیش زمینه‏هاى تحقق این وحدت را مورد توجه قرار دهیم. بخشى از این پیش زمینه‏ها به حوزه اندیشه، و در حوزه اندیشه نیز فرازهاى بسیارى به فقه ارتباط مى‏یابند. مدارا از این سنخ است. پرسش فقهى در زمینه مدارا این است که در برابر صاحبان دیدگاه‏هاى مختلف کلامى و فقهى چه موضعى باید برگزید؟ آیا حکم شرعى در این زمینه مدارا است؟ یا آن‏که مدارا صرفاً مربوط به حوزه تعامل در زمینه‏هاى عملى است و در زمینه برخورد با اندیشه وظیفه‏اى را که فقه بر دوش مى‏نهد چیزى غیر از مدارا است؟

برای این سند علمی فایلی وجود ندارد