چکیده:
حدود هشتاد سالی است که پاره‌ای از دانشوران حوزه دین، با ارائه دیدگاهی، درصدد تفکیک فلسفه و عرفان از معارف دینی برآمده‌اند. آنان مدعی‌اند که با اتکا به آموزه‌های قرآن و اهل‌بیت‌علیهم‌السلام، حکمتی ناب و خالص ارائه داده‌اند. این نوع برداشت در سال‌های اخیر به «مکتب تفکیک» مشهور شده است. تاکنون نقدهای متعددی به این مکتب شده اما هیچ کدام با استناد به منابع دستِ اول آن نبوده است. اثر حاضر با اتکا به درس‌ها و نوشته‌های بنیان‌گذار این مشرب، مرحوم میرزا مهدی اصفهانی و نیز تقریرات شاگرد برجسته و وفادارش مرحوم شیخ محمود تَولّایی، مشهور به «حلبی»، که «انجمن حجتیه» را بنا نهاد، نوشته شده و در شش فصل به معرفی و نقد آن پرداخته است: معرفت‌شناسی، هستی‌شناسی، خداشناسی، جهان‌شناسی، معرفت نفس و معادشناسی.

برای این سند علمی فایلی وجود ندارد