چکیده:
در زبان‏ های دنیا به طور معمول، کلمات دارای دو عنصر ماده و هیئت هستند. در زبان عربی، علاوه بر هیئت، اعراب کلمه نیز در معنا نقش مهمی ایفا می ‏کند. در برخی از تفاسیر قرآن و ترجمه‏ های این کتاب آسمانی فقط به تبدیل واژگان به واژه‏ های زبان دیگر اکتفا شده و بی ‏توجهی به قواعد ادبیات عرب، سبب دور ماندن از نکات ظریف و دقیق وحی الهی گشته است. این اثر بر آن است تا با بیان بخشی از قواعد و ارائه نمونه‏ هایی از آیات قرآن، نتایج رعایت قواعد در معنا و بی‏ توجهی به ادبیات در درک پیام الهی، در مباحث فقهی، عقیدتی و... را بررسی کند.

برای این سند علمی فایلی وجود ندارد