چکیده:
در زبان‌های دنیا به طور معمول، کلمات دارای دو عنصر ماده و هیئت هستند. در زبان عربی، علاوه بر هیئت، اعراب کلمه نیز در معنا نقش مهمی ایفا می‌کند. در برخی از تفاسیر قرآن و ترجمه‌های این کتاب آسمانی فقط به تبدیل واژگان به واژه‌های زبان دیگر اکتفا شده و بی‌توجهی به قواعد ادبیات عرب، سبب دور ماندن از نکات ظریف و دقیق وحی الهی گشته است. این اثر بر آن است تا با بیان بخشی از قواعد و ارائه نمونه‌هایی از آیات قرآن، نتایج رعایت قواعد در معنا و بی‌توجهی به ادبیات در درک پیام الهی، در مباحث فقهی، عقیدتی و... را بررسی کند.

برای این سند علمی فایلی وجود ندارد