چکیده:
وحید بهبهانی (1117 - 1205ه.ق) از فقیهان بزرگ، مجدد شیعه و مکتب اصولی در سده دوازدهم هجری است. ایشان با تقویت مکتب اصولی و استمرار آن طی دو قرن اخیر، فصل جدیدی از حیات سیاسی شیعیان را در عصر غیبت رقم زد و موجب رشد تفکر سیاسی در فقه شیعی، گسترش حوزه اختیارات فقیه و اقتدار عالمان دینی در عرصه اجتماع و سیاست گردید. ضرورت شناخت پیشینه تفکر سیاسی شیعی، مستلزم بازکاوی اندیشه‌های سیاسی عالمان بزرگی چون علامه وحید بهبهانی است، بدین منظور اثر حاضر به مطالعه و بررسی آرا و نظریه‌های سیاسی بهبهانی درباره رابطه دین و سیاست، حکومت، نوع نظام سیاسی شیعه در عصر غیبت، ولایت فقیه، شرایط و اوصاف حاکم اسلامی، تقیه و تعامل با حاکم جور و دیگر مؤلفه‌های اندیشه سیاسی وی می‌پردازد.

برای این سند علمی فایلی وجود ندارد