چکیده:
تقييد و پايبندي به اصول، مباني، ارزشها و آموزه‌هاي ديني و ملي، مفهوم اصول‌گرايي را در ادبيات معاصر ما شكل مي‌دهد. تأسي به اين آموزه‌ها باعث مي‌شود تا فرد و جامعه با رجوع به اين اصول به مباني مشخص دست يابد و در برنامه‌ريزيهاي كلان خود به آن تمسك جويد. در پژوهش حاضر به روش توصيفي، تحليلي سعي شده است زن در گفتمان اصول‌گرايي جمهوري اسلامي از سال 1376 به بعد مورد بررسي قرار گيرد. در اين پژوهش از نظريه گفتمان استفاده شد و گفتمان مجموعه مفصل بندي شده‌اي از نشانه، دال و مدل‌ها است كه حول دال مركزي خاصي شكل مي‌گيرند. در فصل دوم به پيدايش، تحولات و كليات گفتمان اصول‌گرايي پرداخته شده است. و در فصل سوم زن با توجه به مباني نظري و بنيادهاي فكري گفتمان اصول‌گرايي مورد بررسي قرار مي‌گيرد. و فصل چهارم ديدگاه گفتمان اصول‌گرايي درباره نقش زن در پست‌هاي كليدي چون رهبري و رياست قواي حكومتي مورد بررسي قرار خواهد گرفت. در اين رساله در پي اثبات اين فرضيه هستم اصول¬گرایان ضمن پذرش اصل حضور زنان در عرصه-های سیاسی – اجتماعی، فعالیت سیاسی زنان را مقید به چارچوب خاصی نموده و معتقدند نباید حضور زنان در عرصه¬های مختلف اجتماعی – سیاسی به وظیفه اصلی زن، که همان مادری و همسری است خدشه وارد . واژگان كليدي: گفتمان، زن، اصول‌گرايي.

دانــلود