چکیده:
عرفی شدن یا همان سکولاریزاسیون یکی از مسایل اصلی در جامعه شناسی دین است،که بسیاری از اندیشمنمدان غربی و حتی اسلامی، آن را پیامد اجتناب ناپذیر مدرنیته و عقلانی شدن امور می دانند. انقلاب اسلامی ایران که به دست پرتوان حضرت امام خمینی در دهه هفتاد میلادی به پیروزی رسید همواتره به عنوان پدیده ای خلاف جهت عرفی شدن تعبییر و تفسیر شده است در این میان برخی از اندیشمندان و روشنفکران داخلی انقلاب اسلامی و مبنای نظری آن، که بر نظریه ولایت فقیه مبتنی است را راهی به سوی عرفی شدن قلمداد کرده اند، آنن با تکیه بر این نکته که دین با ورود به عرصه سیاست و به کارگیری عنصر مصلحت و عقلانیت راه را به سوی سست شدن ارزشها و باورهای دینی و آغاز فرایند عرفی شدن هموار نموده است. ما نیز در این رساله با استفاده از روش پدیدار شناسانه ضمن ارائه شناختی نسبتا تفضیلی در خصوص فرایند عرفی شدن و مصلحت، نقش مصلحت را در عرفی کردن دین یا دینی کردن عرف تبیین کرده ایم. مهمترین یافته تحقیق حاضر این است که عرف و مصلحت جایگاه ویژه ای در دین مبین اسلام دارد و نظریه ولایت فقیه نیز با نگاهی الهی خود و با استفاده از عنصر مصلحت توانسته است در راستای دینی کردن عرف؛ سیاست و اجتماع گام بردارد. واژگان کلیدی: عرفی شدن، مصلحت، نظریه ولایت فقیه، امام خمینی (ره)

برای این سند علمی فایلی وجود ندارد