چکیده:
پژوهش حاضر با عنوان" ثبات سیاسی در دولت‌های بعد از انقلاب اسلامی ایران" در صدد بررسی عوامل اصلی منجر به دیرپایی و تداوم نظام جمهوری اسلامی است که این تداوم نظام جمهوری اسلامی است که این تداوم در گرو ثبات سیاسی در دولتها می باشد. بر اساس فرضیه ایت پژوهش تقویت و تضعیف در سه فاکتور نهاد سازی و جذب نیروی جدید و استفاده از فرصتها و رفع محدودیت‌ها در عرصه سیاست بعنوان مهمترین عوامل ثبات و بی ثباتی در دولتهای بعد از انقلاب اسلامی معرفی شده اند. تاکید بر این عوامل علاوه بر شواهد و واقعیت‌های سیاسی در ایران بر اساس آراء و مطالعات هانتینگتون صورت گرفته استکه در فصول مختلف این پژوهش عناصر اصلی در برگیرنده ثبات سیاسی در قالب فاکتورهای مشارکت سیاسی، مشروعیت، توسعه نهادی، جذب نیروهای جدید و استفاده از فرصتها و رفع محدودیت‌ها در هر دولت بصورت مجزا و مستقل مورد توضیح قرار گرفته و تاثیر آن بر تقویت یا تضعیف ثبات سیاسی دولتهای بعد از انقلاب اسلامی بصورت هر دولت مورد بررسی قرار گرفت. در پایان این پایان نامه به تشریح فاکتورهای بیان شده در دولتها پرداخته و علل وقوع چالشهای مسالمت آمیز و خشونت آمیز و تغییرات در سطح حکومت و رژیم و علل وقوع این نوع بحران‌ها در دولتها بررسی شد. و راه حل آن تقویت ثبات سیاسی و پایداری دولتها در نهادسازی، جذب و گزینش نیروهای جدید در عرصه سیاست فراهم نمودن بستر مناسب برای مشارکت سیاسی برخورداری از مشروعیت و استفاده از فرصتها و رفع محدودیتها توسط دولتهای روی کارآمده می داند.

برای این سند علمی فایلی وجود ندارد