چکیده:
از آنجا که بررسی شیوه‌های ارتباطی پیامبر اسلام صصلی الله علیه و آله میتواند نوع تعامل را در تمام سطوح ارتباطی تنظیم نماید و ازطرفی موجب برقررای ارتباط موثر و نشر و گسترش دین مبین اسلام شود. از این رو این پژوهش تلاش دارد با بررسی حیات تبلیغی پیامبر اسلام صصلی الله علیه و آله در دوران مکی با رویکردی ارتباطی به شیوه‌های ارتباطی پیامبرصصلی الله علیه وآله بپردازد. برای دستیابی به این مهم از روش توصیفی تحلیلی استفاده شده است و از طریق مراجعه به منابع دست اول تاریخی و منابع روایی شیوه‌های ارتباطی پیامبرصصلی الله علیه وآله و اصول حاکم برآن را استخراج و به بررسی و نقد رویکردهای ارتباطیاندیشمندان ارتباطی پرداخته وحاصل این تلاش درباره اصول حاکم بر سطوح ارتباطی پیامبر اعظمصصلی الله علیه وآله در دوران مکی عبارتند از: خوش خلقی، تساهل، جذابیت، تغافل، همانندی و... در ارتباطات میان فردی و در ارتباطات گروهی: اصل اعتماد، تدریج، همدلی، خوشروئی... و اصول حاکم برارتباطات میان فرهنگی: مدارا، پایبندی به اصول و ارزشها، احترام متقابل و اصل موعود گرایی. وشیوه-های ارتباطی پیامبر اعظم صصلی الله علیه و آله نیز عبارتند از: انگیزه بخش و جلب توجه مخاطب، بهره‌گیری از مشترکات بین فرستنده و گیرنده، اعتبار بخشی ارتباط، بهره‌گیری از ابزارهای ارتباطی مورد توجه مخاطب، رسانه سازی، ارائه الگوی عملی، اعزام مبلغ، انعطاف پذیری در استفاده از شیوه‌های پیام رسانی. و در پایان پس از نقد و بررسی رویکردهای ارتباطی و مقایسه آن با شیوه‌های ارتباطی پیامبر اکرم صصلی الله علیه و آله روشن شد که هیچ یک از رویکردهای ارتباطی نمیتوانند شیوه‌های ارتباطی پیامبر صصلی الله علیه و آله را بیان نمایند. بنابراین یک مدل پنجمی مطرح شد و آن را مدل دعوت نامیدیم که زیربنای آن نظریه توحید است و نظام ارتباطی بر پایه آن ساخته میشود و آنچه نقش جهت دهی خطوط ارتباطی را درارتباطات اسلامی دارد، ارتباط با خداست، در واقع ارتباط با خدا رکن همه ارتباطات است. کلید واژه: پیامبر، شیوه، ارتباطات، مکی.

دانــلود