چکیده:
مطالعه رابطه دینداری و عملکرد آموزشی در معلمین با هدف جبران بخشی از کمبودهای مطالعات جامعه شناختی مرتبط با موضوعات اساسی دو نهاد دین و آموزش و پرورش و پاسخ به سوال آیا می توان گفت که معلمین دیندارتر، لوزوما معلمینی موفق تر در امر آموزش (تدریس دروس) هستند؟ بر اساس مدل سنجش دینداری شجاعی زند ‎۱۳۸۴ به انجام رسیده است. روش پژوهش پیمایش است از نوع تحقیقات مقطعی با جامعه آماری ‎۲۴۴۰ نفر (معلمان شاغل در مدارس راهنمایی چهار ناحیه آموزش و پرورش شهر قم، در سال تحصیلی ۸۸ - ‎۱۳۸۷ ابزار جمع اوری داده ها پرسشنامه ای است با ‎۴۵ گویه که به روش نونه گیری خوشه ای چند مرحله ای در بین حجم نمونه برآورد شده از طریق فرمول کوکران شامل ‎۴۰۰ نفر (‎۲۰۰ معلم زن و ‎۲۰۰ معلم مرد) توزیع گردیده است. مهمترین یافته های تحقیق نشان می دهند که: بین میزان دینداری و التزام معلمین به ابعاد مختلف دینداری و متغیرهای جنسیت، سن، رشته تحصیلی و محل تولد آنها رابطه وجود دارد. عملکرد آموزشی معلمین، با توجه به متغییر جنسیت و رشته تحصیلی به شکل معنا داری متفاوت می باشد. هر یک از ابعاد دین داری سهم و اثری متفاوت بر روی دیدنداری کلی فرد دارند به نحوی که در بین نه بعد دینداری که همگی دارای همبستگی مثبت با نتغیر دینداری هستند دو بعد شرعیات و عبادیات بیشترین بعد اعتقادات، کمترین سهم و اثر را در تبیین متغیر دینداری دارند. بین دینداری و عملکرد آموزشی معلمین، رابطه مستقیم وجود دارد و در مجموع؛ ۶/‎۷۶ درصد از کل واریانس متغیر وابسته، توسط کلیه متغیرهای مستقل (ابعاد دینداری) و واسط (دینداری)، قابل تبیین می باشد. در بین متغیرهای مستقل موثرترین اثر متعلق است به سه بعد اخلاقیات (۱۹۸/۰ = B )، شرعیات (۱۷۵/۰ = B) و عبادیات (۱۴۸/۰ = B) و کمترین اثر هم مختص دو بعد اعتقادات (۰۱۴/۰ = B) و ایمانیات (۰۲۸/۰ = B) البته متغیرهای دینداری (۳۱۲/۰ = B) خود دارای بیشترین سهم و وزن در تبیین متغیر عملکرد آموزشی معلمین می باشد. کلید واژه ها: دین - ابعاد دین - دینداری - ابعاد دینداری - دینداری معلمین - مدل سنجش دینداری - عملکرد آموزشی معلمین.

دانــلود